de liefde voor de fysieke drager

 In tijden van streaming heeft menig kijker (en luisteraar) haar of zijn fysieke dragers naar de zolder verbannen of erger nog naar een kringwinkel of containerpark gebracht. Ik heb die stap nooit gezet, omdat ik sowieso een aantal minder populaire items in mijn collectie heb zitten, waarvan het eigenlijk altijd al duidelijk was dat je er tijdig bij moest zijn om ze in fysieke vorm (Dvd of Blu-ray) aan te schaffen. Nadien zijn ze immers nog moeilijk te verkrijgen, laat staan dat ze op streaming platforms zouden beschikbaar worden.
De massa zoekt misschien zijn heil in het online aanbod (en ik heb ook diverse abo's, want dat heeft ook z'n voordelen), maar een deel ziet toch ook het nut in van een eigen (bescheiden) collectie met fysieke dragers.

Zelf ben ik mijn Dvd collectie destijds gestart na mijn studententijd, wanneer ik als werkmens mijn eerste eigen centen begon te verdienen. In die tijd kon je nog voordelig (en zonder al te veel importproblemen) Dvd's uit Australië bestellen bijvoorbeeld. Een aantal jaren later verschoof mijn aankooppatroon eerder richting kinder Dvd's en animatiefilms. En nog wat later begon ik te twijfelen of ik niet moest overschakelen op Blu-ray. Onze TV was toen nog niet gezegend met de resoluties die we vandaag gewoon zijn, dus het was niet hoognodig, maar van zodra er een PS3 in huis kwam, had ik meteen ook een speler voor deze schijven. Mijn aankoopgedrag stagneerde een tijdje en ik bleef wat twijfelen, om uiteindelijk toch de stap te zetten en meer in te zetten op Blu-ray, zeker wat nieuw materiaal betreft. Ondertussen heb ik daar ook al een behoorlijk aantal van... maar jawel, ik werd alweer ingehaald door de komst van de Ultra HD Blu-ray. Met de komst van de PS5 (ondertussen al weer even geleden), hadden we ineens een apparaat dat ook dit formaat aankon, maar ik bleef er voorlopig van weg. De hogere prijs van de schijfjes en het feit dat de PS5 hier thuis in een andere ruimte staat aangesloten (en louter als gaming apparaat dienst doet), heeft daar ook alles mee te maken. Maar goed, ik zat al een tijdje uit te kijken naar een aparte speler die alle nieuwe en oude formaten de baas kan en die ook een stuk stiller is dan de PS3 (die nog steeds werkt maar wel wat lawaai maakt) als onze primaire DVD/Blu-ray en nu dan dus ook Ultra HD Blu-ray speler.

En toen kwam Black Friday en zag ik mijn kans om de Panasonic DP-UB150 extra voordelig in huis te halen, wat ik bij deze dan ook meteen gedaan heb, samen met een paar Ultra HD Blu-ray's waaronder Alien Romulus. Ik ben niet van plan de hoge prijzen die vaak voor deze schijven gevraagd worden te betalen, maar wanneer ik een film die zeker niet mag missen in mijn collectie voor een iets gunstiger bedrag op de kop kan tikken, zal ik dat zeker niet nalaten, tenzij de Blu-ray nog een flink pak goedkoper is, want dat kan er ook nog altijd mee door qua kwaliteit, zelfs op onze 4K TV.

Bijkomend voordeel, Panasonic spelers (zowat alle types als je de internetfora mag geloven), blijken relatief eenvoudig naar een Dvd zone-vrij apparaat te kunnen worden omgeschakeld. Ik heb hiervoor iets besteld en hoop dit ook succesvol te kunnen toepassen. In de loop der tijd zijn er immers ook een aantal zone vreemde objecten in mijn collectie verzeild geraakt en het zou fijn zijn, dat ik deze ook terug kan bekijken (mijn oude zone-vrije Dvd-speler werd reeds lang geleden op rust gesteld).
Die truuk werkt trouwens alleen voor Dvd's, dus wie zoekt naar een zone-vrij Blu-ray speler, moet elders zijn heil zoeken, zelf heb ik daar geen nood aan (momenteel) en voordeel van de Ultra's daar speelt dat hele zone ding niet meer.

Ik ben helemaal klaar voor de feestdagen om te genieten van de kerst klassiekers op mijn nieuwe player, met films zoals Die Hard, Die Hard 2, National Lampoon's Christmas Vacation, the Grinch en vele anderen... Geniet ook allemaal van de feestdagen!

Think Global Buy Local

Klimaatverandering is een probleem en elektrificatie moet ons helpen. De doorsnee consument wordt echter niet geholpen door het wisselvallige overheidsbeleid. Steunmaatregelen worden sneller ingetrokken dan ingevoerd en keuzes met overdreven gretigheid bij de eindgebruiker neergelegd. Nee de overheid moet niet alles voor ons doen, ze moet ons wel stimuleren in de maatschappelijk gewenste richting keuzes te maken. Dit moet op een realistische tijdschaal en met een consistent en doordacht lange-termijn beleid. Ik weet het, niets van dat alles zegt onze politici iets. Voeg aan deze op zich al complexe cocktail nog wat explosieve elementen, zoals de drive van een centraal geleide economie (extreem sterk in lange-termijn planning) en nog een ongeleid projectiel op het politieke toneel en de druk kan alleen verder stijgen.
Vrije wereldhandel was altijd een eerder theoretisch concept (nooit helemaal vrij), maar gezien de huidige context zien we steeds meer obstakels op de weg. Protectionistische maatregelen voeren de druk nog op, wegens het voortdurend uitlokken van tegenmaatregelen. Toch moeten we niet pessimistisch zijn, elk probleem brengt uitdagingen die tot nieuwe kansen kunnen leiden. Wel moeten we goed nadenken over onze keuzes. En onze beleidsmakers moeten dat ook doen. Energie is de essentie van heel veel zaken, investeren in nieuwe nucleaire capaciteit is noodzakelijk (en per definitie lange-termijn). Zelfs met het maximaal inzetten op zon, wind en waterkracht, hebben we nog meer stroom nodig die op een koolstofarme manier geproduceerd wordt.
De consument heeft het moeilijk met de transitie, dat is zeer duidelijk bij iets wat nog relatief eenvoudig is (in vergelijking met vele andere domeinen) als de keuze voor BEV's. In België hebben we het voordeel dat er relatief veel leasingwagens rondrijden. In deze categorie is de stap makkelijker te maken, dan voor de zuivere particulier. Deze laatste wordt momenteel weer opnieuw richting (P)HEV's gedreven, wat in de meeste gevallen een sub-optimale oplossing is. Bij de BEV's is één van de dreigingen dat onze EU markt overspoeld kan worden door Chinese wagens, met grote impact op onze Europese economie. 
De consument wordt bestookt met allerhande argumenten (deels propaganda?) vanuit allerlei hoeken. Het beste bewijs is het aanschouwen van de commentaarsectie bij een willekeurig artikel i.v.m. elektrische wagens, de onzin en bagger druipt van het scherm. 
Zelf ben ik momenteel nog een fossielslurper, maar daar gaat nu snel verandering in komen. Over een luttele 5 maanden, mag ik eindelijk ook toetreden tot de groep BEV rijders. Vind ik het spijtig dat eens wat langer vol op de gas te gaan op de Autobahn, er dan allicht niet meer echt bij zal zijn (wegens dramatisch voor de "range"), een beetje, ik ben eerlijk. Maar ik zie ook voordelen en vooral, waar ik dit stuk mee begon, elektrificatie is de richting die we moeten omarmen. Wel kies ik bewust voor een wagen die in de EU geproduceerd wordt. Er is immers nog veel werk voor de beleidsmakers, maar wij als consumenten moeten ook de juiste keuzes maken.
Ziehier als uitsmijter nog een mooie productievideo: https://www.youtube.com/watch?v=CZY4TrVE3Lw

Schosjale Media

Gisteren dan toch maar mijn account op X gedeactiveerd. Het heeft nog lang geduurd, ik deed er al niet veel meer mee (af en toe nog wat lezen, maar zelfs dat werd steeds minder). Ik heb accounts op Meta (FaceBook, Instagram & Threads), Bluesky en Mastodon, maar om heel eerlijk te zijn, zeggen die mij allemaal vrij weinig. Behalve het plaatsen van occasionele foto's op FB/Insta, doe ik er zelf niet veel mee. Foto's waarop de kinderen voorkomen zijn ook al jaren problematisch, aangezien de kinderen daar zelf nooit veel voor voelen. De conclusie is eigenlijk dat de meerwaarde van de "Sociale Media" steeds minder wordt. Fact-checking is toch niet nodig, dus is de content ook twijfelachtig. FB/Insta zijn ook eerder reclamekanalen geworden dan iets anders. TikTok of andere korte videoplatformen kunnen mij totaal niet bekoren, ik word daar enorm zenuwachtig van en anderen die ernaar kijken en mij dan dingen willen tonen, hoeft voor mij (meestal) ook niet. Ach ja, misschien is het afkicken van al die "Sociale Media" wel goed voor mijn mentale gezondheid. Ik vond het wel leuk om soms te lezen waar anderen zich mee bezig hielden of leuke grapjes en interessant nieuws tegen te komen, maar als de spoeling te dun wordt, is de hoeveelheid bagger die je er moet bij nemen, het niet meer waard. Ik zal op de eerder vermelde kanalen sporadisch nog wel eens browsen (met uitzondering van X dan), maar ik voel me steeds meer afhaken. Wanneer ik iets begin te typen, gooi ik het meestal na een halve zin al in de prullenbak, waarom zou ik iets delen, wie heeft daar nog iets aan? En als ik de behoefte voel om iets te ventileren, kan ik het ook hier doen, dan wordt het misschien ook niet (veel) gelezen, maar da's dan ook niet het hoofddoel.

Zal het tij nog keren en komt er alsnog terug een nieuw platform waar ik mij wel weer thuis voel? Misschien en indien niet, het leven ging ook zijn gang voor dat al die platformen er waren, we kunnen dus ook zonder.

Mastodon